
ජීවිතේ දුර ගමනකී
ඔබ සදා මා ළඟ උනී
පිපෙන්නට පෙති වෙර දරද්දී
හිරු කිරණ ලෙස ඔබ උනී
මතක කවුළුව විවර වී
නෙත'ඟ කඳුළක් සිර වුණී
දහක් කවි ලිව් මගේ පෑනින්
නුඹට කව් නොලිවුණු හැටී
හෙටක් වෙන්නට කල් නොදී
අදම මම පැදි අමුණමී
දුවක වී ඔබ ලඟ වැඩෙන්නට
බොහෝ පින් මම් කර ඇතී
ඔබේ පා මුල වැඳ වැටී
දුරස් වන දින ලඟ එතී
කපටි හොර ගෙඩි ඔබේ දෝණී
තාත්තා හැර යන හැටී ...