කලකට පසුව ඔබ හමුවේ ..

කලකට පසුව මම ඔබ යළි බැහැ දුටුවා
ඔබේ උකුළ නව මුහුණින් එළිය වෙලා
නුගේ යට අසුන් දෙක දැන් හතර වෙලා
කැන්ටිම ළඟට තව හට් එකකුත් වැටිලා

එතුණු වෙලුණු තුරු වැල් නැති පරිසරයේ
අරලිය, මාර, තණකොළ වුව සිරි මැව්වේ
ඔන්චිලි පැද්ද හැටි පොර කා එක හැටියේ
සිහිවී සිනහ නැඟ එයි මට හිටි අඩියේ

කොරිඩෝ දිගේ ඇවිදන් යයි දෙපා මගේ
කාමර වලට එබිකම් දෙයි දෙනෙත් මගේ
ශාලා පුරා විසිරී ගිය සිනා අපේ
දෝංකාර දී දෙසවන වැකී ගියේ

අපි දැන් ලොකු ළමයි වෙමු රස්සා කරන
හිනා වෙන්න එකතු වෙන්ට වෙර දරන
ඈතක දුරක වෙන් වූවත් මිතුරු කැළ
අමතක වේද සරසවියේ මල් සමය