අපි අද සමනල සංධ්වනිය බැලුවා.
හරිම ලස්සනයි.. හරිම පුංචි සිද්ධියක් ලස්සනට ගොතලා, හිතට වේදනාව දනවන්න හැකි, සිත්තමක් හදලා...
සම්පූර්ණ චිත්‍රපටියම පසුබිම් සංගීතයෙන් පිරිලා.. ඇත්තටම සිම්ෆනි එකක් තමයි..
චිත්‍රපටි ශාලාවෙන් එලියට ඇවිල්ලත් මම ගල් ගැහිලා උන්නා..තාර්කික මොලයෙන් හිතුවොත් මහ මෝඩ කමක්, අර දේව්දාස් බැලුවාම හිතෙනව වගේ.. ඒ උනාට ආදරයට කවුද අනේ තර්ක කරන්නෙ... ජයන්ත චන්ද්‍රසිරි මහත්මයා කියනව වගේ, මේකයි කියල හේතුවක් කියන්න බැරි, සම්බන්ධයක් හිතා ගන්න බැරි ඒ ආදරය, හිතේ හිර වුනාම තියන වේදනාව, හිතට දැනෙන හිස් කම; ෆිල්ම් හෝල් එකෙන් එලියට ආවාමත් අපිට දැනෙනවා...
ගොඩ කාලෙකින් මේ පැත්තෙ නාවත්, කොහොම හරි අකුරු ටිකක් කොටලා යන්නම ඕනෙයි කියල හිතුණා...
කොහොම වෙතත් සැවොයි - 2 වගේ ශාලාවක ඕක බලපු එක ගැන නම්, මම සෑහෙන්න කණගාටු වෙනවා..ලොකු ටී.වී. එකක ඩී.වී.ඩී. එකක් දාල බැලුව වගේ.. අපරාදෙ.. :(
කොහොම නමුත් වෙලාවක් යොදාගෙන බලන්න යන්න වටින නිර්මාණයක් !!!
11 විවේචන:
සමනල සංධ්වනිය බලලා හරි මෙහාට ආපු එකම මදෑ..
සෑහෙන කාලෙකින් නිලූශා අක්කව දැක්කේ
100% ක් එකඟයි.
මමත් කාලෙකින් බලපු සුන්දර සිනමා සිත්තමක්
අපරාදෙ ෆිල්ම් හෝල් එකෙන් එලියට ඇවිල්ලාත් ගල් ගැහිල හිටියනම් ඔයාට තිබ්බෙ “සීතා මං ආවා“ බලන්න යන්න.. හි හි..
ඔත්තුවට ස්තූති! පුලුවන් වෙලාවක යන්න ඕන බලන්න.
ඔව් ගොඩාක් වෙලාවට ආදරය තේරුම් ගන්න අමාරුයි. පිටින් සහ පටු විදිහට බලන අයට විකාරයක් තේරුමක් නැති දෙයක් වගේ පෙනුනට ආදරේ හරි පුදුමයි. ඒක හැමවෙලාවෙම අයිතිකරගැනීමම නෙවේ. ඒ වගේම වයසට ගියා කියල කාලය ගත උනා කියල ආදරේ වයසට යන්නෙවත් ඈත් වෙන්නෙවත් නෑ.ඒක හොඳටම තහවුරු කරන චිත්‍රපටයක් තමයි සමනළ සංධ්වනිය
සැවොයි 2 ඒ තරං අජූතද? දැනගත්ත එකත් හොදයි..
@ මධුරංග : මාව මතක තිබ්බට ස්තුතියි :) මම හිතා ගෙන හිටියෙ දැන් කාටවත් මතක නැතිව ඇතියි කියල.. එන්නෙම නැති නිසා මේ පැත්තෙ :)
@ සඳා : ම්ම්ම්... හ්ම්ම්.. ඔව්..
@ අමිල : ඔව් අනේ.. මට හෝල් එක ඇතුලට ගියාම, අනේ අපොයි කියල හිතුනා :(
ඔන්න මට නං ඔයාව මතකයි.. ඔයාට මාව මතකද අක්කේ ???
:D
සිහින හොරු අරංද?
අවුරුද්දකුත් වෙන්න එනව
අවුරුදු දෙකක් වෙන්න එනවා...
ජීවිතේ ගොඩක් වෙනස් වෙලත් ඇති...
හැකිනම් ලියන්න ඉඳ හිට වත්
කාලය එච්චර ඉක්මනට ගිහින්. දැනුනෙත් නෑ... ලියන්න ඕනි.. ආයි පටන් ගන්න ඕනි...
Post a Comment